شرايط ارجاع کار اضافه به کارگران و محاسبه اضافه کاري

طبق ماده ۵۸ قانون کار، ارجاع کار اضافي به کارگر در صورتي مجاز است که اولاً، کارگر با انجام آن موافقت داشته باشد و ثانياً، به ازاي هر ساعت کار، ۴۰ درصد مزد اضافي به کارگر پرداخت شود.

بنابراين براي محاسبه ميزان اضافه کار، کافي است مزد روزانه خود را، که نبايد از حداقل دستمزد تعيين شده کمتر باشد، تقسيم بر ۷ ساعت و بيست دقيقه کنيد و عدد به دست آمده را با ۴۰ درصد آن جمع کنيد.

به عنوان مثال، اگر مزدِ پايه روزانه يک کارگر ۱۶۲۹۷ تومان باشد، مزد يک ساعت کار وي، حدوداً ۲۲۲۲ تومان خواهد شد. ۴۰ درصد اين مبلغ حدود ۸۸۹ تومان مي شود که پس از جمع با ۲۲۲۲ تومان، رقم به دست آمده، يعني ۳۱۱۱ تومان، مبلغ يک ساعت اضافه کار است.

با اين حال قانون کار به کارفرما اجازه داده است در شرايط خاص، بدون موافقت کارگر و با پرداخت اضافه کار و در نظر گرفتن حداکثر ۸ ساعت اضافه کار طي يک روز، به کارگر کار اضافي ارجاع دهد.

بر اساس ماده ۶۰ قانون کار، اين شرايط خاص عبارتند از:

۱- جلوگيري از حوادث قابل پيش بيني و خسارت ناشي از اين گونه حوادث

۲- شروع دوباره فعاليت کارگاه در صورتي که فعاليت آن به علت بروز حادثه يا اتفاق طبيعي، مانند سيل و زلزله، متوقف شده باشد. تعيين ضرورت اضافه کار در شرايط خاص، برعهده اداره کار است.

توجه داشته باشيد که ارجاع اين گونه کار اضافي به کارگراني که کار شبانه يا کارهاي خطرناک و سخت و زيان آور دارند، ممنوع است(ماده۶۱). کارگراني که کار نوبتي(شيفتي) انجام مي دهند، در صورتي که ساعات کاري آن ها طي يک ماه، از ۱۸۸ ساعت بيشتر شود، به ازاي ساعات اضافي، مستحق دريافت اضافه کار هستند.

از آن جا که در روزهاي جمعه و تعطيل رسمي، کارگران استحقاق دريافت مزد بدون کار کردن را دارند، کار کارگران در اين روزها به عنوان اضافه کاري در نظر گرفته مي شود.

منبع:روزنامه خراسان