چالش‌های سه‌گانه‌ی حرفه‌ی حسابداری: برون‌سپاری، اتوماسیون و مهارت‌افزایی
ظهور فناوری‌های پیچیده حسابداران را از نقش‌های سنتی‌شان به مشاوران استراتژیک تبدیل کرده است و آن‌ها را قادر می‌سازد تا بینش عمیق‌تر و خدمات دارای ارزش افزوده‌ی بیش‌تری را به مشتریان ارائه دهند.
علاوه بر این، افزایش انتظارات مشتریان در حال حاضر نیازمند اتخاذ رویکردی متکی بر پیش‌بینی، تحلیلی و مشورتی از سوی حسابداران است که همسو با تحولات مستمر چشم‌اندازهای نظارتی و الزام برای تحلیل داده‌های مالی به صورت در لحظه، پیش می‌رود. برون‌سپاری، اتوماسیون و مهارت‌افزایی، مسیری مناسب را نه تنها برای مربوط ماندن، بلکه برای حرکت رو به جلو ارائه می‌دهد. رویکرد هماهنگ نسبت به این سه جنبه می‌تواند به‌طور قابل ملاحظه‌ای کارایی عملیاتی، رضایت مشتری و حفظ کارکنان را بهبود بخشد.
بحران کمبود استعدادها واقعی است و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۳ ادامه یابد، به‌ویژه در مورد مؤسسه‌هایی با ۲۰ کارمند یا بیشتر. چالش‌های حفظ و جذب استعدادها به‌شدت مؤسسات را تحت الشعاع قرار داده است و برون‌سپاری به‌عنوان راه‌حلی مناسب برای پاسخ به این چالش ظاهر شده است، به‌ویژه برای مؤسسات متوسط که هدف‌شان تقویت فرایندهای پشتیبانی و افزایش کارایی عملیاتی است. مستندات حاکی از آن است که راه‌حل برون‌سپاری خدمات مالی و حسابداری از طریق همسوسازی افراد، فرایندها، فناوری و با بهبود تصمیم‌گیری و عملکرد مالی، اثربخشی خود را نشان داده است.
ضرورت انطباق مؤسسات با فناوری‌های روبه‌رشد نیز بر کسی پوشیده نیست. در حال حاضر اتوماسیون در صنعت حسابداری نفوذ کرده است و بر اهمیت تحول در نحوه‌ی ارائه‌ی خدمات و توسعه‌ی مهارت‌ها در کنار روندهای اتوماسیون تأکید می‌کند. شاید به نظر برسد انتخاب بین این دو، حسابداران را بر سر دوراهی قرار بدهد اما ترکیب اتوماسیون و برون‌سپاری به مدلی یکپارچه‌تر منتج شده است که به دنبال هم‌افزایی بین این دو است. چشم‌انداز اقتصادی در حال تحول، رویکردی کم‌تر سخت‌گیرانه و هماهنگ‌تر را دیکته می‌کند، بنابراین رهبران مؤسسات ها را وادار می‌کند تا تعامل میان برون‌سپاری و اتوماسیون را بررسی کنند.
مهارت‌افزایی به‌عنوان رکن سوم در این بحث، دیگر صرفاً یک گزینه نیست، بلکه یک ضرورت است. از آن‌جایی که اتوماسیون و یادگیری-ماشین در صدر فهرست مسائل جاری مؤسسات هستند، پرورش نیروی کار ماهر در استفاده از این فناوری‌ها به یکی از بزرگ‌ترین انگیزه‌های مؤسسات ارائه دهنده‌ی خدمات حسابداری تبدیل شده است.
نقشه‌ی راه برای پیمایش این سه رکن، با ارزیابی کامل چارچوب عملیاتی فعلی مؤسسه، خواسته‌های مشتری و مجموعه مهارت‌های نیروی کار آغاز می‌شود. تلاش هدفمند برای پرورش فرهنگ یادگیری مستمر و سازگاری بسیار مهم است. به عبارت دیگر، ما داریم در مورد ایجاد اکوسیستمی صحبت می‌کنیم که در آن برون‌سپاری، اتوماسیون و مهارت‌افزایی نه به‌عنوان راه‌حل‌های مستقل، بلکه به‌عنوان چرخ دنده‌های به هم پیوسته در یک چرخه‌ی عملیاتی بزرگ‌تر دیده می‌شوند.
برون‌سپاری، به‌ویژه در حوزه‌هایی با استعدادهای غنی، می‌تواند فشار فوری بر محدودیت‌های منابع را کاهش دهد و در عین حال چشم‌انداز گسترش فعالیت جهانی را برای مؤسسه فراهم کند. در اصل برون‌سپاری هوشمند، درگیر کردن متخصصان برون سازمانی برای فعالیت‌های غیر اصلی و در عین حال حفظ و مهارت‌افزایی تیم داخلی برای خدمات اصلی و ارزش آفرین است.
از سوی دیگر، اتوماسیون برای ساده کردن فرایندها، به حداقل رساندن خطاهای دستی و آزاد کردن زمان ارزشمند برای تلاش‌های استراتژیک است. این امر به معنای جایگزینی نیروی انسانی نیست، بلکه تقویت آن است. ادغام ابزارهای اتوماسیون باید به صورت مرحله‌ای انجام شود و اطمینان حاصل شود که نیروی کار در استفاده از این ابزارها برای بهبود ارائه‌ی خدمات از مهارت کافی برخوردار است.
مهارت‌افزایی پلی است که برون‌سپاری و اتوماسیون را به هم متصل می‌کند. این‌گونه نیروی کار با مهارت‌ها و دانش کافی توانمند می‌شود تا ابزارها و فرایندهای خودکار به‌طور مؤثر هدایت شوند. سرمایه‌گذاری در مهارت‌افزایی، سرمایه‌گذاری در آینده‌ی مؤسسه است. این کار نه تنها ارائه‌ی خدمات را بهبود می‌بخشد، بلکه روحیه‌ی کارکنان را نیز تقویت می‌کند،
زیرا آن‌ها احساس ارزشمندی می‌کنند و خود را برای مشارکت معنادار تجهیز می‌کنند. مؤسسات ارائه دهنده‌ی خدمات حسابداری اکنون در مقطعی هستند که تصمیمات امروز آن‌ها به‌طور قابل ملاحظه‌ای بر ارتباط و موفقیت آینده‌ی آن‌ها تأثیر می‌گذارد. توجه هم‌زمان به سه رکن برون‌سپاری، اتوماسیون و مهارت‌افزایی، همراه با یک رویکرد استراتژیک و یکپارچه می‌تواند پایه و اساس رشد پایدار، رضایت مشتری و نیروی کار قوی و به روز باشد. هم‌افزایی بین برون‌سپاری، اتوماسیون و مهارت‌افزایی صرفاً یک روند نیست، بلکه یک ضرورت استراتژیک برای مؤسسات است که هدف آن‌ها رشد در چشم‌اندازی پویا و رقابتی است. با پذیرش این رویکرد یکپارچه، مؤسسات نه تنها سرپا باقی می‌مانند، بلکه در مسیر خوبی برای رشد قرار می‌گیرند.
