نرم افزارحسابداری صدگان

واکاوی اجمالی ماده ۶۷ برنامه هفتم درخصوص تعیین حقوق بازنشستگی

0 795

حسابداراپ

ماده ۶۷ برای محاسبه حقوق بازنشستگی دارای دو متغیر است :

۱ – یک سی ام متوسط حقوق ، مزایا و فوق العاده های مشمول کسور بازنشستگی ماهانه در ۵ سال آخر بیمه پردازی ضرب در سنوات پرداخت حق بیمه مشروط بر آن که از سی و پنجم سی ام متوسط حقوق بیشتر نباشد که بصورت عدد a نمایش داده می شود.
۲- افزودن یک دوم جمع قدر مطلق درصد افزایش ضریب سالانه طی سه سال آخر خدمت به عدد a
قدر مطلق در ریاضیات یک تابع است که با علامت x نشان داده می شود و همواره عددی صفر یا مثبت است که فاصله تا مبدا (صفر) را روی محور بیان می کند.
بنابراین حقوق بازنشستگی بر اساس فرمول زیر تعیین خواهد شد :
A= a+ 1/2x
A = حقوق بازنشستگی
a= یک سی ام متوسط حقوق ماهانه مشمول کسور در پنج سال آخر خدمت ضرب در سنوات پرداخت حق بیمه مشروط بر آن که از سی و پنجم سی ام متوسط بیشتر نباشد
x= جمع قدر مطلق درصد افزایش سنواتی سه سال آخر خدمت
بعنوان مثال :
فردی میانگین حقوق مشمول کسور دریافتی اش در سال ۹۸ معادل ۶ میلیون تومان، در سال ۹۹ معادل ۹ میلیون تومان و در سال ۱۴۰۰ معادل ۱۲ میلیون و در سال ۱۴۰۱ معادل ۱۵ میلیون و در سال ۱۴۰۲ معادل ۲۰ میلیون بوده باشد.

پندار سیستم

( بر مبنای افزایش سنواتی ها و افزایش سایر قسمت ها مثل ویژه، خاص و…)
میانگین حقوق ۵ ساله این فرد شامل :
(۱۲×۶) +(۱۲×۹)+(۱۲×۱۲) +(۱۲×۱۵)+(۱۲×۲۰):۶۰=۱۲۴۰۰۰۰۰
خواهد شد.
– حال اگر یک دوم قدر مطلق ضریب افزایش ۳ سال آخر به این حقوق اضافه شود.
یعنی سال ۱۴۰۲ معادل ۲۰ درصد، سال ۱۴۰۱ معادل ۱۰ درصد و سال ۱۴۰۰ معادل ۲۰ درصد افزایش داشته ایم که جمع آن ۵۰ درصد و ۱/۲ آن معادل ۲۵درصد می شود.
پس ۱۲۴۰۰۰۰۰ به اضافه ۲۵ درصد می شود که نهایتا معادل :
۱۲۴۰۰۰۰۰+۰/۲۵= ۱۵۵۰۰۰۰۰
تومان خواهد شد.
– در حالی که اگر میانگین دو سال آخر حکم این فرد باضریب سال بازنشستگی محاسبه شود، حداکثر تفاوت نسبت به آخرین حکم به ۵۰۰ هزار تومان نخواهد رسید، یعنی حدود ۱۹۵۰۰۰۰۰ تومان.
– اما با شیوه جدید حدود ۴ میلیون کمتر می گیرد و بعبارتی این ۱۵۵۰۰۰۰۰ تومان حدود ۷۷ درصد آخرین حکم خواهد شد.
– متاسفانه دولت های مستقر تا کنون ضریب افزایش سنواتی را طبق میزان تورم رسمی و با توجه به ماده ۱۲۵ ق م خ ک افزایش نداده اند و سوابق و روند دولت ها حاکی از آن است‌ که‌ معمولا ۴۰ تا ۵۰ درصد نرخ تورم رسمی نه واقعی را در تعیین درصد افزایش سنواتی مداخله می دهند ‌که این امر اولا در تعیین متوسط حقوق ۵ سال پایانی خدمت موثر است و مضافا در تعیین یک دوم جمع قدر مطلق درصد افزایش ضریب سالانه در سه سال آخر خدمت نیز تعیین کننده است.
– با این حال اگر یک دوم جمع قدر مطلق درصد افزایش سالانه در سه سال پایان خدمت را در محاسبه و تعیین حقوق بازنشستگی موثر بدانیم با توجه به احتساب متوسط حقوق ۵ سال پایانی خدمت و مشروط به حداقل ۳۰ سال سوابق بیمه پردازی ؛ بنظر می رسد همزمان با بازنشستگی حقوق فرد بازنشسته حدود ۶۵ تا ۷۰ درصد حقوق شاغل متناظر همان سال خواهد شد و شرایط معیشتی نامناسبی برای فرد بازنشسته به محض بازنشستگی رخ خواهد داد‌ بویژه اینکه از مزایای غیر مستمر دوران اشتغال نظیر اضافه کار ، فوق العاده کارایی و بهره وری و انواع پاداش های خدمتی و مناسبتی هم محروم خواهد گردید که در واقع دریافتی وی نسبت به آخرین سال زمان اشتغال نصف و کمتر خواهد شد.
– نمایندگان مجلس و بخصوص کمیسیون تلفیق برنامه هفتم توسعه بدون روشن و شفاف شدن نحوه تعیین حقوق بازنشستگی و با ذکر نمونه های متعدد توسط طراحان ماده ۶۷ نبایستی این ماده را تصویب کنند ضمن اینکه باید دقیقا مشخص شود حقوق فرد بازنشسته به محض بازنشستگی نسبت به فرد شاغل مشابه چند درصد کاهش می یابد و بازنشستگان سنوات مختلف با شاغل دارای شرایط مشابه همان سال به چه میزان و چند درصد اختلاف حقوق پیدا می کنند.
از طرفی با لایه بندی کسور سهم کارفرما و بیمه پرداز در ماده ۶۵ سند برنامه هفتم توسعه که یک پایه بر مبنای حداقل مزد مشمولین قانون کار دارد و مازاد بر آن مابه التفاوتی بین ۲ تا ۵ برابر حداقل مزد را در تعیین لایه کسور سهم بیمه پردازی ایجاد خواهد کرد و این لایه بندی در تعیین متوسط حقوق موضوع ماده ۶۷ هم مستقیما تاثیر خواهد گذاشت لذا اولا حقوق بازنشستگی بر اساس لایه کسورات و متوسط حقوق ۵ سال آخر خدمت متفاوت خواهد بود ثانیا همسان سازی حقوق بازنشستگان سنوات مختلف امکان پذیر نخواهد بود و ثالثا همسان سازی حقوق بازنشستگان با شاغلین مشابه هیچگاه اتفاق نخواهد افتاد و رابعا اختلاف حقوق بازنشستگان هر سال با بازنشستگان مشابه در سال قبل و سال های قبل هر سال فزونی خواهد گرفت.
محل تبلیغ شما

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.