۳۵ سال خدمت و ۶۵ سال سن شرط بازنشستگی الزامی افراد

دادستان دیوان محاسبات گفت: شرط بازنشستگی الزامی افراد در دستگاه های اجرایی – دستگاه های مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری- ۳۵ سال خدمت و ۶۵ سال سن است.


فیاض شجاعی اظهار داشت: بازنشستگی طبق ماده ١٠٣ قانون مدیریت خدمات کشوری و تبصره های آن شقوق مختلفی دارد، کارمندانی که مشاغل تخصصی ندارند یعنی کارمندی که مدرک تحصیلی اش زیر لیسانس است، به محض این که به ۳۰ سال خدمت برسد، دستگاه اجرایی می تواند وی را بازنشسته کند چه کارمند بخواهد یا نخواهد.
وی اظهار داشت: کارکنانی که دارای مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر و همچنین دارای مشاغل تخصصی هستند می توانند تا ۳۵ سال در دستگاه خدمت کنند مگر این که خودشان تقاضای بازنشستگی کنند که در این صورت دستگاه باید این ها را بازنشسته کند.
فیاض شجاعی ادامه داد: این قانون مشمول دستگاه هایی است که تابع قانون مدیریت خدمات کشوری هستند دستگاه هایی که مشمول این قانون نیستند بر طبق قانون های مربوط به خود عمل می کنند.
وی تاکید کرد: برای تحقق تکلیف دستگاه ها برای بازنشستگی افراد، باید هر دو این موارد وجود داشته باشد، یعنی افراد هم باید ۳۵ سال خدمت کرده باشند و هم این که ۶۵ سال داشته باشند، یعنی هر دو این موارد تواما برای بازنشسته کردن افراد لازم است.



اشتغال بازنشستگاناشتغال بازنشسته‌هااشتغال بازنشسته‌ها قانونی شداشتغال بکار پس از بازنشستگیاشتغال مجدد بازنشستگاناشتغال مجدد بازنشستهاصلاح قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگانبازنشستگانبازنشستگی الزامی افراد در دستگاه های اجراییبازنشسته‌ها با شرایطی سر کار می روندبکارگیری افراد بازنشستهبکارگیری بازنشستهبه كارگیری مجدد بازنشستگانرد منع بکارگیری بازنشستگانسابقه بازنشستگیسابقه بیمهسن بازنشستگی زنسن بازنشستگی زنانسن بازنشستگی مردسن بازنشستگی مردانشرایط بازنشستگیشرط بازنشستگیشرط بازنشستگی الزامیشرط بازنشستگی جدیدشرط بازنشستگی دولتیقانون منع بکارگیری بازنشستگانمنع بکارگیری بازنشستگان
نظرات (1)
ثبت نظر
  • عبدالله حسینی

    نکته ای که بايد دستگاههای اجرايی در اجرای دقيق و صحيح مادّة ۱۰۳ قانون مديريّت خدمات کشوری مورد عنايت قرار دهند.
    در بند الف ماده مذکور، قيد «سی ‌و‌پنج سال» سابقة خدمت برای مشاغل تخصصی با تحصيلات دانشگاهی کارشناسی ارشد و بالاتر همانند «سی‌سال» سابقه خدمت برای مشاغل غير تخصصی جنبة حداقل دارد. زيرا «و» بعد از عبارت «غيرتخصصی» از ادات عطف می باشد. (متأسفانه ظاهراً تعداد قابل توجهی از دستگاه های اجرايی «و» را با «يا» يکی می گيرند.) فلذا در اجرای تبصرة ۲ اين ماده با توجه به« و» های قبل از دو عدد«شصت» و « شصت و پنج» بايد اجتماع و تحقق همزمان شروط« سی سال سابقه خدمت» و«شصت سال سن» در مشاغل غيرتخصصی و «سی و پنج سال سابقه خدمت» و «شصت و پنج سال سن» در مشاغل تخصصی عملی شود که با اين وصف قانون جامعيت خود را از دست می دهد. زيرا تعداد کارمندانی که در هر دو گروه همزمان دوشرط معنون را داشته باشند؛ در حد صفر يا نزديک به آن خواهد بود و يا اينکه با حداقل دانستن سی و پنج سال سابقه خدمت برای مشاغـل تخصصی و سی سال سابقه خدمت برای مشاغـل غيرتخصصی، کارمند بتواند تا سن ۶۵ سال در مشاغل تخصصی و ۶۰ سال در مشاغل غيرتخصصی خدمت نمايد و اين منطقی و به هدف مقنّن نزديکتر است.
    کارشناس ارشد حقوق: عبدالله حسینی