با عنایت به طرح برخی ابهامات در خصوص صلاحیت هیات حل اختلاف مالیاتی برای استفاده از ظرفیت تبصره (۱) ماده (۲۱۶) قانون مالیاتهای مستقیم جهت رسیدگی به شکایات مودی از اوراق اجرائی صادره بر مبنای قطعیت آراء بدوی ابلاغی به طرق غیر حضوری (وفق مقررات تبصره (۱) و قسمت اخیر تبصره (۲) ماده (۲۰۳) و ماده (۲۰۸) ق.م.م و یا ابلاغ الکترونیکی طبق بند (۳) ماده (۲) اصلاحی دستورالعمل شماره ۲۰۰/۱۴۰۱/۵۳۱ مورخ ۱۴۰۱/۰۴/۲۵)، به آگاهی میرساند:
بر اساس ماده (۲۴۷) قانون مالیاتهای مستقیم، آراء هیأتهای حل اختلاف مالیاتی بدوی، قطعی و لازمالاجرا است، مگر آنکه ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ رأی به مودی براساس ماده (۲۰۳) قانون مالیاتهای مستقیم و تبصرههای آن، از طرف مأموران مالیاتی یا مودی، به صورت کتبی مورد اعتراض قرار گیرد. در این شرایط پرونده به هیأت حل اختلاف تجدیدنظر احاله خواهد شد. بر این اساس، قانونگذار استثنائی در روند قطعیت آراء بدوی ابلاغی به شیوه های مختلف، در نظر نگرفته و ابلاغ آراء مذکور وفق مقررات تبصرههای ماده (۲۰۳) و ماده (۲۰۸) قانون مالیاتهای مستقیم را مانع قطعیت این آراء ندانسته است.
باتوجه به توضیحات فوق، قطعیت مالیات با ادعای مودی مبنی بر عدم اطلاع از مفاد رای هیأت بدوی که به شیوه غیر حضوری ابلاغ شده است، از مصادیق قابل طرح در هیأتهای حل اختلاف موضوع تبصره (۱) ماده (۲۱۶) قانون مالیاتهای مستقیم نبوده و مجوزی برای ابطال اوراق قطعی و اجرایی و ورود ماهوی هیأتهای مذکور به پرونده در مقام هیأت تجدید نظر نمیباشد.
علی رستم پور
رئیس مرکز دادرسی مالیاتی
سلام و سپاسگزارم.