باتوجه به آمره بودن قانون کار، بندهایی که خارج از چارچوب قانون کار باشند علیرغم توافق در در قرارداد ، نافذ و قابل اجرا نیست.
آمره بودن قاعده حقوقی بدین معناست که افراد نتوانند برخلاف آن تراضی نمایند. در مقابل قاعده امری، قاعده تکمیلی یا تفسیری یا معاوضی می باشد که افراد می توانند بر خلاف آن توافق نمایند.
برخی از این بندها بدین شرح است:
١- تعیین حقوق کارگر به میزان کمتر از حداقل دستمزد
٢ – گرفتن رضایت کارگر برای عدم پرداخت حق بیمه در تامین اجتماعی
٣ – پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی به صورت نقدی
۴ – شرط جریمه کارگر از طریق کسر از حقوق به هر دلیلی
۵ – حق فسخ یک طرفه قرارداد برای کارفرما و اخراج کارگر با اعلام قبلی و یا هر شرط دیگر توسط کارفرما
۶ – شرط عدم امکان استفاده از مرخصی توسط کارگر
٧ – تعیین ساعات انجام کار بیش از میزان مقرر در قانون (حداکثر ٨ ساعت در روز)
سلام ممنون میشم اعلام نمایید این موارد به استناد به چه مواد قانونی است .
سلام
هرکدام ازاین بندها براساس موادی از قانون کار است که خلاف آن باتوجه به توضیح مذکور باطل است.