هر ساله دولت محترم در تقدیم لایحه بودجه به مجلس شورای اسلامی در ارتباط با افزایش حقوق کارکنان دولت و بازنشستگان و کارگران بر اساس نرخ تورم، ضریب افزایش را تعیین و پس از طی مراحل قانونی در مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان جهت اجرا به دولت ابلاغ می‌گردد.
برای مثال اگر ضریب افزایش را ۱۵٪ در نظر بگیریم، کسانی که پایه حقوقشان ۱۰ میلیون تومان بوده، مبلغ ۱. ۵ میلیون تومان افزایش خواهند داشت و کسانی که حقوقشان ۱ میلیون تومان است، ۱۵۰ هزار تومان افزایش خواهند داشت.
اگر این ضریب برای ۵ سال متوالی اعمال شود، در سال پنجم، حقوق ۱۰ میلیونی به ۲۰ میلیون تومان و حقوق ۱ میلیونی به ۲ میلیون تومان خواهد رسید.
اختلاف حقوق این دو قشر در سال اول ۹ میلیون تومان بوده و در سال پنجم این اختلاف به ۱۸ میلیون تومان خواهد رسید که با این روند هر ساله اختلاف طبقاتی را بیشتر نموده و از دستیابی به عدالت اجتماعی فاصله خواهیم گرفت.
حال جای این سوال باقی است که اگر تورم بار ۱. ۵ میلیون تومانی بر دوش مردم قرار داده پس چرا به حقوق عده‌ای ۱. ۵ میلیون تومان و به حقوق عده‌ای دیگر۱۵۰ هزار تومان اضافه می‌گردد؟
چرا دولت و مجلس محترم رقم ثابتی را مانند عیدی برای افزایش حقوق اعمال نمی‌کنند؟ این رقم ثابت را می‌توان از میانگین درصدی افزایش حقوق کارکنان و کارگران و بازنشسته‌ها تعیین نمود.
به نظر می‌رسد مشکل اساسی در اجرای این طرح تصمیم‌سازان ما در دولت و مجلس باشند، چرا که رقم بالای حقوق را دریافت می‌کنند و هرگز راضی به اجرای این طرح نمی‌باشند.
امید است دولت و مجلس تصمیم سازیشان به نفع اکثریت جامعه باشد و نه اقلیت!
محمود استادی- دبیر بازنشسته
منبع:فرارو
سلام – متاسفانه این حقیقتی است که سالهاست در کشور ما در حال اجراست. به نظر بنده دولت باید این حد اقل حقوق را به یک سقف منطقی که جوابگوی مخارج خانواده باشد ،به تصویب برساند چرا که در سال جاری حقوق روزی ۲۳۰۰۰تومان برای یک آدم مجرد که خرج مدرسه بچه -سرویس بچه -قبض آب و برق و تلفن و گاز – دید و بازدید و امثالهم را ندارد هم کفایت نمیکند .