در حالیکه حسابرسان زمان و تلاش زیادی را صرف هدایت مشتریان خود به سمت موفقیت مالی میکنند، این کار بهای گزافی برای خود آنان دارد.
فرسودگی شغلی یکی از مسائل رایج در میان مشاغل است و حسابرسان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. به نظر میرسد استرس ناشی از همه گیری COVID-19 مشکلات فرسودگی شغلی را در نیروی کار فرسایشیتر از پیش کرده است، به طوری که ۵۲ درصد از پاسخ دهندگان نظرسنجی Indeed در سال ۲۰۲۱ به گزارش آن پرداختهاند. همچنین، این آمار ۴۳ درصد نسبت به دوران پیش از پاندمی افزایش داشته است.
حجم کاری سنگینی که بر روی بسیاری از حسابرسان اعمال میشود، میتواند زمینه ساز مشکلات ناشی از فرسودگی شغلی در این حرفه باشد. خوشبختانه، برخی تنظیمات توسط CPA ها – و شرکت های آنها – میتواند برای بهبود رضایت کارکنان و کاهش فرسودگی شغلی اعمال شود که در اینجا به چند نکته کاهش دهنده بار استرس بر حسابرسان اشاره میکنیم:
۱- ایجاد برنامه ای متعادل تر
کار برای حسابرسان میتواند گاهاً بدون توقف باشد، به خصوص در فصل مالیات. ممکن است فرهنگ ناگفتهای وجود داشته باشد که باید۶۰ ساعت کار یا بیشتر در هفته انجام شود. در این راستا، ایجاد یک برنامه متعادلتر ابتدا از شرکت آغاز میشود.به طوری که این شرکت است که میتواند فرهنگ ناگفته را به فرهنگ گفتاری مبنی بر توجه به حسابرسان و اینکه آیا آنها بیش از حد کار می کنند تغییر دهد. سخت کار کردن و کار زیاد مترادف نیستند و کار زیاد لزوماً کارمند بهتری ایجاد نمیکند.
۲– احترام به حریم خصوصی یک حسابرس
عوامل زیادی میتوانند به تداخل زندگی کاری شما با حریم خصوصیتان کمک کند. در آغاز قرن، انتظار نمیرفت که داشتن تلفن همراه امری همگانی شود و افراد ایمیلهای خود را در تمام ساعات روز چک کنند. وقتی افراد کار را ترک میکردند، عموماً تا صبح روز بعد از آن دور بودند. این روزها افراد بدون توجه به جایی که هستند به راحتی از طریق تلفن همراه در دسترس هستند و این می تواند منجر به یکی شدن محل کار و خانه شود. رونق گرفتن دورکاری که بسیاری از شرکتها به دلیل کووید-۱۹ انجام دادند را نیز اضافه کنید. با در نظر گرفتن همه این موارد ایجاد یک خط جداکننده واقعی بین کار و زندگی شخصی میتواند دشوار باشد.
ارائه راهکاری انعطافپذیر برای کارمندان در رابطه با کار از خانه به صورت تمام وقت، پاره وقت یا در صورت لزوم، میتواند امتیاز بزرگی باشد اما در صورتیکه محدودیتهایی در آن وجود داشته باشد. مهم است که خانه به طور شبانه روزی تبدیل به دفتر کار نشود. کارمندان باید اطمینان حاصل کنند که شما به عنوان کارفرما برای زندگی خصوصی آنها احترام قائل هستید.
۳– تمرکز روی کار معنادار
همه جنبههای حسابداری باعث برانگیختن اشتیاق نمیشود، و همه کارها منافع مالی یکسانی برای شرکت به همراه ندارد. داشتن کمی انعطاف در مورد نوع کاری که انجام می شود می تواند به کاهش فرسودگی شغلی کمک کند و اشتیاق بیشتری را در کارکنان ایجاد کند.
تمرکز بیشتر کارمندان روی ۲۰٪ مهمتر و کاهش توجه به ۸۰٪ دیگر، میتواند باعث صرفه جویی در زمان شده و به کارمندان اجازه دهد تا تلاش های خود را صرف کارهای معنی دارتر و رضایت بخشتر کنند.
۴- واگذاری وظایف
اموری که در دسته ۸۰ درصدی قانون ۸۰/۲۰ که در بالا به آن اشاره شد قرار میگیرند ممکن است هیجان کمتری داشته باشند، اما این بدان معنا نیست که همه آنها را میتوان کنار گذاشت. حذف برخی از این وظایف از حجم کاری CPA ممکن است به معنای واگذاری برخی وظایف به سایر کارمندان با زمان بیشتر یا مجموعه مهارتهای متفاوت باشد.
شرکتها همچنین میتوانند از فناوری اتوماسیون برای کارهای تکراری استفاده کنند. اتوماسیون میتواند برای حدود ۵۰٪ یا بیشتر از کارهای روزمره که هنوز برای حسابرسان بسیار حیاتی هستند، مورد استفاده قرار گیرد. از آنجایی که این کار به هوش مصنوعی سپرده میشود، میتوان اولویت استفاده را برای کارهای مشاورهای یا سایر کارهایی که برای هر CPA ارحجیت بیشتری دارد، قرار دارد.