اصول سیزده گانه ی حسابرسی تقلب
در مورد حسابرسی تقلب سیزده اصل مطرح است که به نوعی تفاوت های آن را با حسابرسی مالی آشکار میکند.این اصول در ادامه آمده اند:
۱- تفاوت اصلی حسابرسی تقلب با حسابرسی صورت های مالی بیشتر در طرز تفکر و دیدگاه است تا روش کار.
۲- محور کار حسابرسان تقلب تاکید بر استثناها،موارد غیرعادی، تخلفات حسابداری،و الگوهای رفتاری است تا اینکه به اشتنباهات و از قلم افتادگی ها توجه کنند.
۳- مبنای اصلی آموزش در حسابرسی کشف تقلب،تجربه است نه کتابها و متون حسابرسی،آموزش در این زمینه مثل آن است که حسابرس مانند یک مجرم فکر کند که ضعیف ترین حلقه در سامانه ی کنترل داخلی صاحب کار چیست.
۴- از چشم انداز حسابرسی صورتهای مالی،تقلب نادرست نمایی عمدی رویدادهای مالی”با اهمیت” است.اما از دیدگاه حسابرسی تقلب،تقلب نادرست نمایی و عمدی همه ی رویدادهای مالی حتی بی اهمیت است.
۵- تقلب با انگیزه های اقتصادی،خود بینی،ایده باوری ذهنی و روانی انجام میشود.
۶- نظریه های ساختارمند تقلب در برگیرنده ی انگیزش،فرصت و منافع هستند.
۷- تقلب در محیط حسابداری رایانه ای میتواند در هر سطح از مراحل ورودی یا درونداد،میانداد،پردازش و خروجی یا برونداد انجام شود.
۸- رایج ترین زمینه های تقلب در کارکنان رده ی پایین مربوط به موارد پرداخت (بدهی ها،حقوق و ادعاهای مربوط به هزینه ها و مزایا)است.
۹- رایج ترین زمینه های تقلب در سطوح مدیران رده بالا،به هموارسازی سود مربوط است.
۱۰- تقلب های حسابداری اغلب از نبود کنترل های داخلی سرچشمه میگیرند.
۱۱- زیان های ناشی از تقلبات با سرعت بیشتری نسبت نه رشد “تعداد”تقلبات حرکت میکنند.
۱۲- کشف تصادفی تقلبات،فراوان تر از کشف تقلبات با فنون حسابرسی است.
۱۳- برای پیشگیری از تقلب همان قدر که کنترل های داخلی مناسب ضروری است،در عین حال نیاز به محیط کاری است که در آن به درستکاری کارکنان و اعتماد متقابل میان آنها بها داده شود.
