- ACCPress.com – تازه های حسابداری - http://www.accpress.com/news -

نقشه راه پیاده‌سازی استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)درایران

۱- مقدمه

يكي از عناصر بااهميت در ارزيابي‌هاي اقتصادي، ريسك اطلاعات است كه با كيفيت اطلاعات و گزارش‌هاي مالي مرتبط است. صورت‌های مالی به عنوان مهمترین منبع اطلاعاتی برای انعکاس نتایج عملکرد و وضعیت مالی و جریان‌هاي نقدی واحدهای تجاری شناخته شده است و به همین دلیل مبانی تهیه صورت‌های مالی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می‌باشد.


همچنان که بازارها به سمت پیچیدگی و جهانی شدن در حرکت هستند، اختلافات بین دو مجموعه استانداردهای داخلی و بین‌المللی به موضوعی بااهمیت‌تر و از منظر سرمایه‌گذاران و سایر استفاده‌کنندگان اطلاعات (که با انبوهی از تفاوت‌ها مواجه می‌شوند) به امری غامض تبدیل می‌شود. رشد تجارت بین‌المللی و جریان‌های سرمایه و پیوستگی اقتصادی فزاینده طی دو دهه گذشته، منجر به تمایل به هماهنگ‌سازی استانداردهای حسابداری در میان كشورها شده است. در نتیجه، تعداد زیادی از كشورها استفاده از استانداردهای بین‌المللی حسابداری را پذیرفته‌اند. به‌عنوان مثال، براساس بررسی انجام شده توسط موسسه حسابرسی ديلويت (Deloitte)، در سال ۲۰۱۵  از بین شركتهايِ بورسيِ ۱۵۳ کشور جهان، صرفاً در ۲۳ كشور از جمله ايران، استانداردهاي بين‌المللي بکار گرفته نمی‌شود. لازم به ذکر است که در بازارهای کشورهای اسلامی نیز از استانداردهای بین‌المللی استفاده می‌گردد. بطور خلاصه، اهم دلایل تاکید بر پذیرش استانداردهای بین‌المللی چه در سطح بین‌الملل و چه در سطح کشور به شرح زیر می‌باشد:

۲- بررسی وضعیت موجود

۱-۲- استراتژی کلی تدوین استانداردهای حسابداری کشور
۲-۲- تفاوت‌های استانداردهای ملی و IFRS
با توجه به بررسی‌های صورت گرفته، به‏نظر می‌رسد عمده تفاوت‌های استانداردهای ملی با IFRS ناشی از موارد زیر ‌باشد: گروه ۱: استانداردهای بین‌المللی که تقریباً با استانداردهای ملی مطابقت دارند.

شماره استاندارد بین‌المللی آخرین سال ویرایش عنوان انگلیسی شماره استاندارد ملی آخرین سال ویرایش عنوان فارسی
IAS 11[۱] [1] ۲۰۰۱ Construction Contracts ۹ ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) قراردادهای پیمانکاری
IAS 26 ۲۰۰۱ Accounting and Reporting by Retirement Benefit Plans ۲۷ ۱۳۸۴ (۲۰۰۵) حسابداری و گزارشگری توسط طرحهای مزایای بازنشستگی

گروه ۲: استانداردهای بین‌المللی که معادل ملی ندارند.

شماره استاندارد بین‌المللی آخرین سال ویرایش عنوان انگلیسی شماره استاندارد ملی آخرین سال ویرایش عنوان فارسی
IFRS 1 ۲۰۱۳ First-time Adoption of International Financial Reporting Standards پذیرش IFRSs برای اولین بار
IFRS 2 ۲۰۱۳ Share-based Payment پرداخت مبتنی بر سهام
IFRS 4 ۲۰۱۳ Insurance Contracts قراردادهای بیمه
IFRS 6 ۲۰۰۹ Exploration for and Evaluation of Mineral Resources اکتشاف و ارزیابی منابع معدنی
IFRS 7 ۲۰۱۳ Financial Instruments: Disclosures ابزارهای مالی: موارد افشا
IAS 12 ۲۰۱۲ Income Taxes مالیات بر درآمد
IAS 29 ۲۰۰۱ Financial Reporting in Hyperinflationary Economies گزارشگری مالی در اقتصادهای با تورم بسیار بالا
IAS 32 ۲۰۱۳ Financial Instruments: Presentation ابزارهای مالی: نحوه ارایه
IAS 39 ۲۰۱۳ Financial Instruments: Recognition and Measurement ابزارهای مالی: شناسایی و اندازه‌گیری
IAS 40 ۲۰۱۳ Investment Property سرمایه‌گذاری در املاک
IFRS 9 ۲۰۱۳ Financial Instruments ابزارهای مالی
IFRS 10 ۲۰۱۱ Consolidated Financial Statements صورتهای مالی تلفیقی
IFRS 11 ۲۰۱۲ Joint Arrangements ترتیبات مشترک
IFRS 12 ۲۰۱۲ Disclosure of Interests in Other Entities موارد افشا منافع در سایر واحدهای تجاری
IFRS 13 ۲۰۱۳ Fair Value Measurement اندازه‌گیری ارزش منصفانه
IFRS 14 ۲۰۱۴[۲] [2] Regulatory Deferral Accounts حساب‌های معوق قانونی

گروه ۳: استانداردهای بین‌المللی که تجدیدنظر شده‌اند.

شماره استاندارد بین‌المللی آخرین سال ویرایش عنوان انگلیسی شماره استاندارد ملی آخرین سال ویرایش عنوان فارسی
IAS 31 در سال ۲۰۱۱ با IFRS11 جایگزین شده است Interests in Joint Ventures ۲۳ ۱۳۸۱ (۲۰۰۲) منافع در مشارکتهای خاص
IAS 25 در سال ۱۹۹۸ با IAS 39 و در سال ۲۰۰۰ با IAS 40 جایگزین شده است. Accounting for investment ۱۵ ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) حسابداری سرمایه‌گذاری‌ها
IFRS 3 ۲۰۱۳ Business Combinations ۱۹ ۱۳۸۵ (۲۰۰۶) ترکیبهای تجاری
IFRS 8 ۲۰۱۳ Operating Segments ۲۵ ۱۳۸۱ (۲۰۰۲) قسمتهای عملیاتی
IAS 1 ۲۰۱۳ Presentation of Financial Statements ۱     ۱۴ ۱۳۸۰ (۲۰۰۱)   ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) نحوه‌ ارائه‌ صورتهاي‌ مالي نحوه ارائه دارایی‌های جاری و بدهی‌های جاری
IAS 2 ۲۰۱۳ Inventories ۸ ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) موجودی مواد و کالا
IAS 8 ۲۰۱۳ Accounting Policies, Changes in Accounting Estimates and Errors ۶ ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) رویه‌های حسابداری، تغییرات در برآوردهای حسابداری و اشتباهات
IAS 17 ۲۰۱۱ Leases ۲۱ ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) اجاره‌ها
IAS 19 ۲۰۱۳ Employee Benefits ۳۳ ۱۳۹۲ (۲۰۱۲) مزایای کارکنان
IAS 23 ۲۰۰۷ Borrowing Costs ۱۳ ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) هزینه‌های استقراض
IAS 24 ۲۰۱۳ Related Party Disclosures ۱۲ ۱۳۸۶ (۲۰۰۷) موارد افشای اشخاص وابسته
IFRS 5 ۲۰۱۳ Non-current Assets Held for Sale and Discontinued Operations ۳۱ ۱۳۸۹ (۲۰۱۰) داراييهاي غيرجاري نگهداري شده براي فروش و عمليات متوقف شده
IAS 7 ۲۰۱۲ Statement of Cash Flows ۲ ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) صورت‌ جريان‌ وجوه نقد
IAS 10 ۲۰۱۱ Events after the Reporting Period ۵ ۱۳۸۵ (۲۰۰۶) رویدادهای بعد از دوره گزارشگری
IAS 16 ۲۰۱۳ Property, Plant and Equipment ۱۱ ۱۳۸۶ (۲۰۰۷) اموال، ماشین‌آلات و تجهیزات
IAS 18[۳] [3] ۲۰۱۳ Revenue ۳ ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) درآمد عملیاتی
IAS 20 ۲۰۱۳ Accounting for Government Grants and Disclosure of Government Assistance ۱۰ ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) حسابداری کمکهای بلاعوض دولت و موارد افشای کمکهای دولت
IAS 21 ۲۰۱۳ The Effects of Changes in Foreign Exchange Rates ۱۶ ۱۳۹۱ (۲۰۱۲) اثرات تغییر در نرخ ارز
IAS 27 ۲۰۱۲ Consolidated and Separate Financial Statements ۱۸ ۱۳۸۵ (۲۰۰۶) صورتهای مالی تلفیقی و جداگانه
IAS 28 ۲۰۱۲ Investments in Associates ۲۰ ۱۳۹۰ (۲۰۱۱) سرمايه‌گذاري در واحدهاي تجاري وابسته
IAS 33 ۲۰۱۱ Earnings per Share ۳۰ ۱۳۸۹ (۲۰۱۰) سود هر سهم
IAS 34 ۲۰۱۲ Interim Financial Reporting ۲۲ ۱۳۸۰ (۲۰۰۱) گزارشگري‌ مالي‌ ميان‌دوره‌اي‌
IAS 36 ۲۰۱۳ Impairment of Assets ۳۲ ۱۳۹۰ (۲۰۱۱) كاهش ارزش داراييها
IAS 37 ۲۰۱۳ Provisions, Contingent Liabilities and Contingent Assets ۴ ۱۳۸۵ (۲۰۰۶) ذخاير، بدهيهاي احتمالي و داراييهاي احتمالي
IAS 38 ۲۰۱۳ Intangible Assets ۱۷ ۱۳۸۶ (۲۰۰۷) داراييهاي نامشهود
IAS 41 ۲۰۱۱ Agriculture ۲۶ ۱۳۸۳ (۲۰۰۴) فعاليتهاي‌ كشاورزي‌

گروه ۴: استانداردهای ملی که معادل بین‌المللی ندارند.

شماره استاندارد ملی آخرین سال ویرایش عنوان فارسی
۲۴ ۱۳۸۱ گزارشگری مالی واحدهای تجاری در مرحله قبل از بهره‌برداری
۲۹ ۱۳۸۶ فعالیت‌های ساخت املاک
۲۸ ۱۳۸۸ فعالیت‌های بیمه عمومی
۳-۲- مصوبات فعلی مرتبط با IFRS همانگونه که اشاره شد، در راستای توسعه بازار سرمایه و بهبود شفافیت اطلاعاتی، پیگیری جهت به‌روزرسانی استانداردها در سال‌های اخیر در دستور کار سازمان قرار گرفت و متعاقب گزارش شماره ۱۲۴۵۵۹/۱۲۱ مورخ ۲۰/۰۹/۸۹ در ارتباط با تسریع در هماهنگی با استانداردهای بین‌المللی حسابداری، که به وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی ارائه شد، و پیگیری‌ها و هماهنگی‌های انجام شده با سازمان حسابرسی، تاکنون مصوباتی به شرح زیر تدوین و ابلاغ شده است:
«آن‌گروه از شرکت‌ها و نهادهای مالی ثبت شده نزد سازمان بورس و اوراق بهادار که توسط سازمان بورس مشخص می‌شوند و به تبع آن‌ها، شرکت‌های فرعی و وابسته مربوط از تاریخ مشخص شده توسط آن سازمان، باید در تهیه صورت‌های مالی خود از استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی استفاده نمایند».  
پس از انجام بررسی‌های متعدد در جلسات کمیته استانداردها و آموزش این سازمان (که با حضور صاحب‌نظران حرفه و اعضای جامعه حسابداران رسمی و سازمان حسابرسی تشکیل می‌گردد)، مصوبه‌ای به شرح زیر، در تاریخ ۲۱/۱۰/۱۳۹۲ به تصویب هیئت‌مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار رسید و به کلیۀ شرکت‌ها و نهادهای‌مالی ثبت‌‌شده نزد سازمان‌ و موسسات حسابرسی معتمد سازمان بورس و اوراق بهادار ابلاغ گردید: “کلیه شرکت‌ها و نهادهای مالی ثبت شده نزد سازمان بورس و اوراق بهادار و به تبع آن، شرکت‌های فرعی و وابسته آنها، در تهیه صورت‌های مالی که از تاریخ ۰۱/۰۱/۱۳۹۲ و بعد از آن شروع می‌شود، مجاز به تهیه صورت‌های مالی “تلفیقی” یا “مجموعه” مبتنی بر استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) می‌باشند. در این خصوص صورت‌های مالی شرکت اصلی (جداگانه) باید مطابق با استانداردهای حسابداری ایران تهیه و ارایه شود و لزومی به تهیه و ارائه صورت‌های مالی تلفیقی بر اساس استانداردهای حسابداری ایران نمی‌باشد[۴] [4]. بدیهی است تهیه و ارایه صورت‌های مالی شرکت اصلی (جداگانه) مطابق با استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی به عنوان مکمل بلامانع است. شایان ذکر است سال ۱۳۹۵ برای الزام ناشران بزرگ پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران جهت تهیه صورت‌های مالی مبتنی بر استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی در نظر گرفته شده است.”

۳- الزامات و ضرورت‌های اجرای موفق پروژه بکارگیری IFRS

همان‌گونه که تجربه جهانی نشان داده‌ است، بکارگیری موفق استانداردهای بین‌المللی مستلزم فراهم ساختن بسترهای لازم، اصلاح مقررات، به‌روزرسانی و اصلاح سیستم‌های اطلاعات حسابداری، آموزش و … می‌باشد. در این بخش، اهم الزامات و ضرورت‌های اجرای موفق پروژه بکارگیری IFRS مورد اشاره قرار می‌گیرد:
۱-۳- رفع مسائل مالیاتی و اصلاح قوانین و مقررات
۲-۳- انتشار متن کامل ترجمه تخصصی استانداردهای بین‌المللی
 
نام مجموعه تعداد الزامات تعداد صفحات (مطابق با نسخه منتشر شده بنیاد IFRS )
استانداردهای حسابداری بین‌المللی (IAS) ۲۶ ۶۳۰
استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS) ۱۵ ۶۱۴
بیانیه‌های کمیته بین‌المللی تفاسیر گزارشگری مالی (IFRIC) ۱۴ ۱۲۰
بیانیه‌های کمیته تفاسیر استانداردها (SIC) ۷ ۳۴
جمع ۶۲ ۱۳۹۸
 
این امر سبب می‌شود که اولاً حرکت به سمت استانداردهای بین‌المللی جنبه رسمی پیدا کند و ایران در فهرست کشورهایی قرار گیرد که استانداردهای بین‌المللی را پذیرفته است. ثانیاً با توجه به آن که برای هر مجموعه از استانداردهای بین المللی، درهر نوع زبان، صرفاً یک‌ترجمه از نظر آن مرجع رسمیت می‌یابد، پیش از عضویت سایر ملل فارسی زبان، این امر می‌تواند توسط متخصصین ایرانی انجام گردد.
الف) انجام فرآیند ترجمه رسمی شامل بازبینی تخصصی ترجمه ب) کنترل و نظارت بنیاد IFRS بر فرآیند ترجمه ج) برای حفظ قابلیت مقایسه، شفافیت و کیفیت استانداردها، برای هر زبانی تنها یک ترجمه از استانداردهای بین‌المللی مورد پذیرش بنیاد IFRS می‌باشد.
الف) ترجمه حرفه‌ای ب) بازبینی ترجمه توسط کمیته‌ای شامل متخصصان حسابداری که آن زبان، زبان بومی آنها محسوب می‌شود و از نظر دانش و تجربه در زمینه استانداردهای بین‌المللی مورد تایید هستند.
۳-۳- رفع مسائل مربوط به شناسایی ارزشهای منصفانه
در حال حاضر در موارد متعددی از جمله انتشار صکوک، افزایش سرمایه از محل تجدیدارزیابی دارایی‌ها، و تقویم آورده غیرنقدی موسسین در زمان تاسیس شرکت‌های سهامی عام و … ارائه گزارش کارشناس رسمی در خصوص ارزش‌گذاری دارایی‌ها از سوی ناشران الزامی است. از سوی دیگر، در قوانین و مقررات مختلف از جمله تبصره ۷۸ بودجه سال ۱۳۹۰ و استانداردهای حسابداری شماره ۱۱ و ۱۵، ناشران اوراق بهادار به تجدیدارزیابی دارایی‌های خود مجاز شده‌اند که تعیین ارزش دارایی‌ها در این تجدیدارزیابی‌ها توسط کارشناسان رسمی صورت می‌گیرد. علاوه بر این، در مواردی شرکت‌ها (به ویژه در معاملات با اشخاص وابسته) به تحصیل یا واگذاری دارایی‌های ثابت و سرمایه‌گذاری‌های خود اقدام می‌کنند که معمولاً این معاملات بر ارزیابی‌های کارشناسان رسمی مبتنی است. همچنین با اجرای IFRS دامنه بکارگیری ارزش‌های منصفانه افزایش می‌یابد. بنابراین کیفیت ارزیابی دارایی‌ها و تاثیر آن در شناسایی رویدادهای مالی بسیار حائز اهمیت می‌باشد. مهمترین موضوعی که در حوزه ارزش‌های منصفانه مورد تاکید قرار دارد، قابلیت‌اتکای اطلاعات مزبور است، چرا که در ارزیابی ارزش‌های منصفانه، معامله‌ای صورت نگرفته و ارزش دارایی براساس قضاوت اشخاص تعیین می‌گردد. باتوجه به اینکه ضوابط، رویه‌ها و شاخص‌های لازم برای تعیین ارزش منصفانه دارایی‌ها بطور منسجم تدوین نشده است، این موضوع از اهمیت بالاتری برخوردار می‌گردد. لازم به ذکر است که در این خصوص در استاندارد بین‌المللی گزارشگری مالی شماره ۱۳، موضوعِ اندازه‌گیری ارزش منصفانه و برخی الزامات افشای مربوطه مدنظر قرار گرفته و یا استانداردهای بین‌المللی ارزشگذاری تدوین گردیده است. در ایران نیز با توجه به اهمیت موضوع و در راستای شفافیت اطلاعاتی، تدوین ضوابط مشخص‌تر برای تعیین ارزش‌های منصفانه با توجه به تجربۀ سایر کشورها و با در نظر داشتن ویژگی‌ها و شرایط کشورمان امری ضروریست. لذا با توجه به موارد پیشگفته، اتخاذ تمهیدات لازم برای ارتقای کیفیت گزارش‌های ارزیابان و کارشناسان، و ساماندهی و انسجام‌بخشی بیشتر بر ارزیابی دارایی‌ها در بازار سرمایه و همچنین تدوین ضوابط لازم برای ارزشگذاری و اطمینان از کیفیت ارزیابی‌ها امری ضروری بنظر می‌رسد. شایان ذکر است در قانون بازار اوراق بهادار مسئولیت‌هایی برای “ارزش‌یابان” پیش‌بینی شده است که می‌توان از ظرفیت‌های قانون مذکور نیز استفاده نمود.
۴-۳- آموزش
در حال حاضر، کشور منابع محدودی از افراد آموزش‌دیده و باتجربه درخصوص استانداردهای بین‌المللی دارد. اتخاذ استانداردهای بین‌المللی برای شرکت‌ها و نهادهای مالی ثبت‌شده نزد سازمان و شرکت‌های فرعی و وابسته آن‌ها، منجر به افزایش تقاضا برای این منابع می‌شود. علاوه بر این، حسابرسان باید نیروهای خود را در مورد حسابرسی صورت‌های مالی مبتنی بر IFRS آموزش دهند و قانون‌گذاران نیز باید الزامات آن را درک کنند. دانشگاه، سازمان بورس، سازمان حسابرسی، جامعه حسابداران رسمی و انجمن‏هاي حسابداری و اشخاص حرفه‌ای که درخصوص IFRS دانش و تجربیاتی کسب کرده‌اند، نقش کلیدی در آموزش شرکت‌ها و افراد حرفه‌ای حسابداری دارند. گروه‌هایی که می‌بایست در آموزش مورد توجه قرار گیرند عبارتند از:

۴- اقدامات لازم برای پیاده‌سازی استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)

در خصوص پیاده‌سازی استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی، باید توجه داشت که در حال حاضر با توجه به مصوبۀ هیئت مدیرۀ سازمان بورس، تا سال ۱۳۹۵ تهیه صورت‌های مالی مبتنی بر IFRS اختیاری است و فرض بر آن است که شرکت‌هایی که از تخصص لازم برای پیاده‌سازی و استفاده از نسخه انگلیسی استانداردها برخوردار هستند، از این اختیار استفاده می‌نمایند. همچنین در شرکت‌هایی که صورت‌های مالی تلفیقی را بر اساس IFRS تهیه می‌کنند مشکلات مالیاتی بروز نخواهد کرد. علاوه بر این، در شرکت‌هایی که صورت‌های مالی مبتنی بر  IFRSرا بصورت اطلاعات مکمل ارائه می‌نمایند، حسابرسی شدن صورت‌های مالی مذکور اجباری نمی‌باشد. اما بعد از فاز اجرای اختیاری، برای اجرای فاز بعدی پروژه، برنامه‌ریزی جهت اجرای مناسب پروژه و در دست داشتن نقشه راهی که اقدامات لازم جهت پیاده‌سازی IFRS را نشان دهد، ضروری به نظر می‌رسد. از این‌رو، اقدامات لازم برای پیاده‌سازی استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)، به شرح زیر ارائه می‌گردد.
۱-تشکیل کمیته راهبری استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)
این کمیته با عضویت نمایندگان وزارت امور اقتصادی و دارایی، سازمان حسابرسی، سازمان بورس و اوراق بهادار، جامعه حسابداران رسمی ایران، سازمان امور مالیاتی کشور و برخی از صاحبنظران حرفه تشکیل می‌شود. اهم وظایف و مسئولیت‌های این کمیته به شرح زیر است:
۲-تشکیل کارگروه‌های تخصصی تحت نظارت کمیته راهبری

کارگروه فنی و تخصصی

این کمیته زیر نظر کمیته راهبری IFRS و مرکب از نمایندگان سازمان حسابرسی، سازمان بورس و اوراق بهادار، جامعه حسابداران رسمی ایران و صاحب‌نظران و متخصصین در زمینه تدوین استانداردهای حسابداری تشکیل می‌شود. اهم وظایف و مسئولیت‌های این کمیته به شرح زیر است:

کارگروه ارزش‌های منصفانه

مهمترین موضوع در ارزش‌های منصفانه، قابلیت‌اتکای اطلاعات مزبور است، ضروریست تا ضوابط لازم برای ارتقای کیفیت خدمات مربوطه در بازار سرمایه در نظر گرفته شود. با توجه به مراتب فوق، کمیته ارزش‌های منصفانه زیر نظر کمیته راهبری IFRS و متشکل از صاحب‌نظران و متخصصانِ این حوزه تشکیل می‌شود. اهم وظایف و مسئولیت‌های این کمیته به شرح زیر است:

کارگروه آموزش

این کارگروه زیر نظر کمیته راهبری IFRS و مرکب از نمایندگان سازمان حسابرسی، سازمان بورس و اوراق بهادار، جامعه حسابداران رسمی ایران و صاحب‌نظران و متخصصین در زمینه آموزش استانداردهای حسابداری تشکیل شود. اهم وظایف و مسئولیت‌های این کمیته به شرح زیر است:
۳-تشکیل گروه کارشناسی
گروه کارشناسی زیر نظر کمیته فنی و تخصصی و مرکب از تعدادی از متخصصین در زمینه ترجمه استانداردهای حسابداری تشکیل می‌شود. وظیفه اصلی گروه کارشناسی، ترجمۀ اولیۀ استانداردها طبق اولویت‌های تعیین شده توسط کمیته فنی و تخصصی می‌باشد. بدین ترتیب اهم وظایف و مسئولیت گروه کارشناسی به شرح زیر است:
۴-انتخاب شرکت‌ها برای اجرای استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی با توجه به اینکه از ابتدای سال ۱۳۹۲ طبق مصوبه هیئت مدیره سازمان بورس، تهیه صورت‌های مالی “تلفیقی” یا “مجموعه” مبتنی بر IFRS مجاز بوده است و سال ۱۳۹۵ برای الزام ناشران بزرگ پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران جهت تهیه صورت‌های مالی مبتنی بر استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی در نظر گرفته شده است، بنابراین پیشنهاد می‌شود:
۵-ترجمه تخصصی استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی و هماهنگی با بنیاد IFRS و رسمیت بخشیدن به ترجمۀ تخصصی استانداردها و استفاده از استانداردهای بین‌المللی
الف) ترجمه حرفه‌ای ب) بازبینی ترجمه توسط کمیته‌ای شامل متخصصان حسابداری که آن زبان، زبان بومی آنها محسوب می‌شود و از نظر دانش و تجربه در زمینه استانداردهای بین‌المللی مورد تایید هستند.
شایان ذکر است، ساختار و فرایند پیشنهادی در این گزارش، مبنی بر تشکیل گروه کارشناسی و کمیته فنی و تخصصی (بازبینی تخصصی و نهایی کردن استاندارد) با الزامات موردنظر بنیاد نیز هماهنگی دارد و لذا می‌توان همزمان با شروع فرایند ترجمه، هماهنگی لازم با بنیاد IFRS نیز صورت گیرد و موضوع از جنبۀ بین‌المللی نیز رسمیت یابد. با توجه به توضیحات ارائه شده در بخش‌های قبل، پس از ترجمه تخصصی هر یک از استانداردها توسط گروه کارشناسی، ضمن آن که متن ترجمه جهت بهره‌برداری و یا نظرخواهی در سایت منتشر می‌شود، ترجمه‌ها در کارگروه فنی و تخصصی مورد بررسی قرار می‌گیرد و مشکلات احتمالی مرتبط با پیاده‌سازی آن استاندارد و ارائه راه‌حل‌های پیشنهادی برای رفع آن‌ها به کمیته راهبری و کارگروه‌های ذیربط منعکس می‌گردد. همچنین اقدامات مربوط به پیگیری آموزش آن از سوی کمیته آموزش (زیرمجموعه کمیته راهبری) مورد بررسی قرار خواهد گرفت و برنامه‌های پیشنهادی ارائه خواهد شد.

منبع:سازمان بورس و اوراق بهادار