رضی میری – عضو اتاق بازرگانی، صنایع، معاون و کشاورزی تهران
آیا افزایش نرخ تورم در شهرها، صرفا بایستی در قالب محاسبات اقتصادی منهای در نظر گرفتن هزینه هایی که شهرداری به مردم تحمیل می کند و موجب گرانی می شود محاسبه شده و آمارها ارائه شود؟
گاهی در موارد اقتصادی بین کشور ما و کشورهای پیشرفته مقایسههایی میشود که در این مقایسه تمامی اجزا مورد توجه قرار نمی گیرد و تنها به طور موردی یک موضوع مورد مقایسه قرار می گیرد. در مورد موضوع مالیات گفته می شود که باید به مانند سایر کشورهای جهان مالیات پرداخت شود.
طبیعی است که دولت بدون مالیات نمیتوانند مملکت را اداره کند و مردم باید مالیات دهند. مالیاتگریزی در ایران سنت ناپسندی است اما اشکال کار، مقایسه نادرست بین دو موضوع نابرابر است. زمانی که مقایسه صورت می گیرد باید تمامی اجزای آن را در نظر گرفت. در مورد مالیات باید تمام انواع مالیاتی که مردم در ایران با نام های مختلف می پردازند را مورد محاسبه قرار داد. نکته این است که آیا کشور ما در همه جهات با کشورهای پیشرفته قابل مقایسه است؟
آیا باید درست به مانند آن ها رفتار کنیم، یعنی همانطور که آنها مالیات میدهند مردم ایران هم مالیات دهند؟ به عنوان مثال آیا در کشورهای دیگر هم بدون در نظر گرفتن رقمهای کلان مانند آنچه در حال حاضر شهرداری از مردم دریافت میکند، از مردم پول میگیرند؟ نام مبالغی که مردم در ارتباط با خدمات شهری به شهرداری میدهند، چیست ؟ آیا عوارض شهرداری در کشورهای دیگر هم به همین میزان کلان است؟ آیا افزایش نرخ تورم در شهرها، صرفا بایستی در قالب محاسبات اقتصادی منهای در نظر گرفتن هزینه هایی که شهرداری به مردم تحمیل می کند و موجب گرانی می شود محاسبه شده و آمارها ارائه شود؟
در شهرهایی که تورم ناشی از افزایش نرخ مسکن یا سایر مسائلی که شهرداری رقم می زند، بالا می رود نباید رشد این شاخص را به حساب بیلانهای اقتصادی کشور حاصل از صادرات، واردات و تولید بگذاریم بلکه باید مسائلی که نقش عمدهای در افزایش نرخ تورم دارد را مورد واکاوی قرار دهیم. باید بررسی شود که نرخ مسکن در تهران چگونه تعیین می شود؟ نرخ تورم مسکن را چطور باید حساب کرد؟ آیا در شرایط فعلی که دولت نرخ مسکن را کنترل میکند، این امر رابطه مستقیم با شهرداری دارد؟ اگر شهرداری همین حالا تصمیم بگیرد و تصویبنامهای دهد، فعالیتهای دولت در کنترلکردن نرخ تورم خنثی خواهد شد.
شهرداری میتواند قیمت را بالا ببرد. در مقابل هم اگر دولت در رفع رکود اقدامی کند تا زمانی که شهرداری قوانین خود را تغییر ندهد مسکن از رکود خارج نخواهد شد. این نکته بسیار مهمی است که باید ببینیم پولی که مردم بابت زیستن در شهرها میدهند کجا محاسبه میشود و جای آن در تورم کجاست؟ این عواض و هزینه ها در کنار تورمی که ناشی از آن به شهروندان تحمیل می شود عملا مالیاتی است که مردم می پردازند. نمی توان نام آن را چیز دیگری گذاشت و تنها مالیاتی که از درآمد کسر می شود را مالیات نامید. در این شرایط جمع مالیات پرداختی مردم فراتر از رقمی است که به عنوان مالیات گرفته می شود.
موضوع مهم دیگری که باید بررسی شود این است که لزوم هزینههای مربوط شهرداری با این میزان تورم و هزینه ای که به مردم تحمیل می شود را چه کسی تایید میکند؟ تصمیمگیرنده برای مردم کیست که به عنوان مثال در اتوبان همت تا جایی که وارد اتوبان کرج میشویم باید دوطرف در مسیر عبور اتوموبیل ها فضای سبر باشد؟ در کشور آمریکا اگر بخواهیم از ایالتی به ایالت دیگر برویم شبیه جاده قم اطراف آن بیابان است.
کسی آنجا درخت نمیکارد. اگر میبینیم در کشورهای اروپایی درخت وجود دارد به علت جلگهای بودن و طبیعت اروپاست. اگر در ژاپن همهجا سبز است بهخاطر این است که ژاپن جزیرهای در وسط اقیانوس آرام است و کسی آن درختها را نکاشته است.
اما در کشور ما که دوسوم آن کویر است و بحران آب وجود دارد، چه کسی این حکم را داده که کنار پلها، گلکاری کنیم؛ لولهکشی آب قطرهای برای آن داشته باشیم و در لبه پلی که از آن بدون نگاهکردن عبور میکنیم گل اطلسی کاشته شود! این پول را چه کسی میدهد؟ این پول را مردم میدهند، عامل تورم، افزایش نرخ مسکن و نرخ فعالیتهای تجاری میشود و در هیچ آماری ذکر نمیشود.