یک ساعت کار در هفته از دولت هفتم مبنای آمار اشتغال بود.
تعریف مفهوم بیكاری از دولت هفتم در كشور رایج بوده و طی این مدت همواره نرخ بیكاری بر اساس تعریف یك ساعت كار در هفته محاسبه شده است.
.
عادل آذر در گفت‌وگو با «ایرنا»، با بیان اینكه مبنای محاسبه نرخ بیكاری بر اساس تعریف سازمان بین‌المللی كار است، اظهار کرد: بر اساس تعریف یاد شده هر فردی كه در هفته یك ساعت كار كند و بتواند درآمدی كسب كند، شاغل محسوب مي‌شود.
.
آذر تصریح كرد: بر اساس همین تعریف نرخ بیكاری در سال ۱۳۸۹ برابر با ۲/۱۳ درصد و تعداد بیكاران كشور ۲/۳ میلیون نفر بودند.وی در ادامه بیان كرد: تعداد بیكاران در سال ۱۳۹۰ براساس همان تعریف به ۸/۲ میلیون نفر كاهش یافتند.به گفته آذر، چارچوب جمع‌آوری اطلاعات و آمار در كشور بر اساس استانداردهای سازمان ملل است.
.
وی بیان كرد: مركز آمار ایران تنها اطلاعات و آمار را جمع آوری مي‌كند و در اختیار نهادهای مختلف برای برنامه‌ریزی قرار مي‌دهد. ريیس مركز آمار ایران در پایان تاكید كرد: مركز آمار ایران اطلاعات و آمار را تحلیل و تفسیر نمی‌كند، بلكه فقط به جمع‌آوری و ارائه آنها با روش‌های علمی اقدام مي‌كند.
.
واقعا که خیلی مسخره و خنده داره که مبنای کار فقط یک ساعت در هفته میباشد؟؟؟؟؟؟دانش آموز و دانشجو و سرباز و زن خانه دار هم که کار دارن پس دیگه کی میمونه.به نطرم اگه اینطوری تعریف کنیم که کار یعنی جابجایی و مصرف انرژی همین ده درصد هم به صفر میرسد و کلا مشکل بیکاری را حل میکنیم.لازم به دکر است که اگر بر اساس این مبنای فیزیکی کار را تعریف کنیم کاملا علمی است و مو هم لای درزش نمیره.