بزرگ مرد انديشه
حدود ده روز قبل از درگذشت شادروان استاد مصطفي عليمدد، يكي از دوستان از طريق پست الكترونيك ياد‌آور شد كه چون مي‌خواهيم مراسم خاصي براي استاد برگزار كنيم اگر ممكن است، مطلبي پيرامون استاد بنويس. من هم مقاله‌اي را تهيه و برايش فرستادم اما با كمال تاسف چند روز بعد از طريق همين دوست با خبر شدم كه استاد جهان فاني را بدرود گفته‌اند. بر آن شدم همان نوشته را باز نويسي كنم و به رسم شاگردي در پاسداشت استاد ارائه دهم.
.
با استاد عليمدد در موسسه عالي حسابداري در سال ۱۳۵۱آشنا شدم. استادي عارف مسلك، مبادي اخلاق، منظم و باوقار.
عليمدد در گفتار و كردار نمونه يك استاد و معلم بود كه هيچگاه موقعيت معلمي خود را با عناوين و مناصب آلوده نكرد و همراه تني چند از اساتيد ديگر در برپايي مركز تحقيقات و بررسي‌هاي حسابداري سازمان صنايع ملي و سازمان حسابرسي منشا خدمات برجسته به حرفه حسابداري شد.
.
روزگاري كه مركز تحقيقات در خيابان زرتشت مستقر بود به دليل نزديكي منزل مسكوني‌ام با مركز، بعد از ظهر‌ها به دفتر جناب استاد نظام‌الدين ملك آرائي مي‌رفتم و با بزرگواران حرفه، عليمدد، عاليور، ارباب سليماني، شباهنگ و تيموري گپ مي‌زديم. بعضي اوقات هم جرات مي‌كردم و چند طنز خاص مطرح مي‌شد.
.
بعدها در دهه هفتاد با رهنمود ايشان و كوشش محمد شليله و نجمي هاشمي‌فشاركي و تني چند از فارغ‌التحصيلان موسسه عالي حسابداري در بزرگداشت خدمات و ياد بود شادروان دكتر نبوي «انجمن فارغ‌التحصيلان موسسه» را با توجه به مشكلات و تنگناهاي تاسيس انجمن‌ها در آن زمان، در قالب «شركت سرمايه‌گذاري حسابداران آينده» با هدف احياي «موسسه عالي حسابداري» تاسيس كرديم و اين شركت در راستاي رهنمودهاي استاد، مركز آموزشي حسابداران همراه را تاسيس كرد كه هنوز هم باوجود بي‌وفايي‌هايي كه برخي از مسوولان آن به وجود آوردند، به فعاليت آموزشي خود ادامه مي‌دهد.
.
محور ما فارغ‌التحصيلان در اين انجمن و مركز آموزش، شادروان عليمدد بود كه هميشه با صبر و متانت ما را به خونسردي دعوت مي‌كرد و كوشش مي‌نمود «آب رفته را به جوي بازگرداند».
استاد، فردي انتقادپذير بود و از مقالات انتقادي استقبال مي‌كرد به گونه‌اي كه اين موضوع موجب شد مقالات انتقادي جالبي پيرامون عملكرد استانداردهاي حسابداري از طرف دوستان صاحب‌نظر در حسابدار چاپ شود كه حريم كاذب تقديس در حرفه را شكست زيرا در علم و انديشه، تقديس جايي ندارد.
.
رفتار استاد عليمدد در اين رابطه بايد درس بزرگي براي كساني باشد كه از مسند قانون خود را صاحب اختيار استاندارد و حرفه مي‌دانند و با هر نقد و انتقادي با كينه برخورد مي‌كنند، در حالي كه جايگاه آنان عاريتي و جايگاه استاد عليمدد و امثال ايشان به ذات و واقعي بود. باشد كه در جامعه‌اي كه برخوردهاي حذفي نهادينه شده، در پايداري حرفه از طريق پاسداري از اهل حرفه و كساني كه در اين وادي نقش حافظ حرفه را دارند بكوشيم.
.
بكوشيم به سلك رهروان اين بزرگ‌مردان عالم علم و انديشه در‌آييم و بر نامشان درود فرستيم و يادشان را ماندگار سازيم.
غلامحسين دواني – عضو انجمن حسابداران خبره ايران
.
منبع : دنیای اقتصاد
.
