عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي گفت: متوسط مالياتي که اصناف سالانه بايد پرداخت کنند ۳۰۰ هزار تومان است در حاليکه يک حقوق بگير با ماهي ۸۰۰ هزار تومان درآمد، سالي ۴۲۰ هزار تومان ماليات مي دهد. به گزارش رسانه مالياتي ايران، عباس هشي با بيان اينکه در خصوص قانون ماليات بر ارزش افزوده، اظهارداشت: ماليات بر ارزش افزوده يا ماليات بر خرج از مردم اخذ مي شود.
فروشندگان بايد فاکتور بنويسند و اين فاکتورها وضعيت مالي و درآمدهاي بازاريان را شفاف مي کند اما به نظر مي آيد بازاريان اين را دوست ندارند. اين حسابدار رسمي در خصوص ماليات صنف پارچه فروشان، تصريح کرد: پارچه فروشان ميدان محسني سالانه ۶۰۰ هزار تومان ماليات مي دهند؛ اما ماليات بر ارزش افزوده باعث مي شود درآمد واقعي شان معلوم شود و آنها از اين نظر مخالف اجرايي شدن آن هستند. وي ادامه داد: وزارت امور اقتصادي و دارايي توافقي تعيين کرده که اصناف متوسط ۳۰۰ هزار تومان در سال ماليات مي دهند اين در حالي است که يک حقوق بگير که ۸۰۰ هزار تومان درآمد و هفت سر عائله دارد، سالي ۴۲۰ هزار ماليات مي دهند و اصناف ما روي درآمد واقعي ماليات نمي دهند. هشي با اشاره به اظهارات برخي از بنکداران پارچه مبني تعطيلي دوماهه بازار براي استفاده از معافيت مالياتي، عنوان کرد: شرط دادن ماليات سود است و ربطي به تعطيلي ندارد اما اگر تعداد تعطيلات زياد باشد متعاقبا سود پايين مي آيد و اين باعث مي شود که درآمد آنها کم شود و قطعا ماليات کمتري هم مي پردازند اما ماليات بر ارزش افزوده ماليات بر خرج است و کاري به درآمد کلي ندارد. عضو هيات علمي دانشگاه شهيد بهشتي در خصوص مقاومت اين گروه از بازاريان در مقابل قانون ماليات بر ارزش افزوده، اظهارداشت: طبق آمار گمرکي براي واردات پارچه چادر مشکي تنها ۲۰ درصد تعرفه گمرکي داده شده است. يعني ۸۰ درصد نياز اين بازار از طريق واردات غير رسمي يا به اصطلاح قاچاق صورت گرفته است. وي همچنين با اشاره به فروش نسيه به عنوان يکي ديگر از دلايل بازاريان براي طفره رفتن از پرداخت ماليات بر ارزش افزوده، گفت: نه تنها پارچه فروشان بلکه کليه بازاريان هزينه نسيه فروشي را روي معاملاتشان مي کشند به اين ترتيب که در معاملات چکي خود، سه درصد نسبت به معاملات نقد بيشتر مي گيرند تا جبران خواب سرمايه و تورم را بکنند به همين دليل زياني از نسيه فروشي نمي کنند.