زماني كه اعتقاد بر نزولي بودن قيمت‌ها در بازار نقد داريم، از طريق فروش سهمي كه مالك آن هستيم مي‌توانيم از ضرر بيشتر جلوگيري كنيم يا براي خريد دست نگه داشته تا اصطلاحا قيمت‌ها به كف برسند و در حداقل قيمت‌ها اقدام به خريد كنيم.
به اين ترتيب از فاصله قيمتي ايجاد شده صرفا براي كاهش زيان احتمالي استفاده كنيم. ابزار مالي Future (قراردادهاي آتي) امكان استفاده از اين فاصله قيمتي را براي كسب سود ايجاد مي‌كند. يكي از مزايايي كه براي بازار آتي برشمرده‌اند و بازار نقد فاقد آن است، امكان نوسان‌گيري در شرايط منفي و نزولي است. يعني در بازار آتي امكان فروش سهم، بدون در اختيار داشتن آن وجود دارد. يكي از استراتژي‌هايي كه در شرايط كاهشي مي‌توان اتخاذ كرد، ايجاد موقعيت فروش در سهمي است كه انتظار كاهش نرخ آن را داريم. دو رويكرد براي اين كار وجود دارد:
۱) ايجاد موقعيت فروش در سهم مورد نظر، كاهش يافتن قيمت و پس از آن بستن موقعيت فروش از طريق ايجاد موقعيت عكس (خريد) در قيمت‌هاي پايين‌تر.
۲) ايجاد موقعيت فروش و تحويل سهم در سررسيد قرار داد
بدين صورت كه در قيمت مشخص سهم را در بازار آتي مي‌فروشيم و بعد از كاهش نرخ در بازار نقد (زماني كه احساس كرديم قيمت‌ها به كف خود رسيده‌اند) سهم مورد نظر را به تعداد پيش فروش شده، در بازار نقد مي‌خريم و تا سررسيد قرارداد نگه‌داشته و تحويل مي‌دهيم. اين روش تركيبي از استراتژي آربيتراژ و نوسان‌گيري است و در شرايطي كه نقدشوندگي بازار آتي بالا نباشد يا احتمال مي‌دهيم كه در قيمت‌هاي مورد نظر امكان بستن موقعيت فروش در بازار آتي (از طريق اتخاذ موقعيت خريد) فراهم نباشد، مي‌تواند مفيد باشد. پس از كاهش قيمت‌ها و نوسان‌گيري، از طريق آربيتراژ سود حاصل را تا انتهاي دوره قرارداد تضمين مي‌كند.
* به خاطر داشته باشيد در روش‌هاي ذكر شده همواره از مزيت استفاده از اهرم مالي در بازار آتي بهره‌مند هستيد.
نسيم علاسونديان