توضیح سایت:
بخشنامه ۱۰۰۰/۹۷/۱۳۱۹۶ مورخ ۹۷/۱۱/۳۰(تجمیع وتلخیص بخشنامه ها،دستورالعمل ها و دستورهای اداری حوزه بازنشستگی) را اینجا [1] ببینید.
ماده ۷۶ـ
مشمولين اين قانون در صورت حائز بودن شرايط زير حق استفاده از مستمري بازنشستگي را خواهند داشت.
۱ـ حداقل ده سال حق بيمه مقرر را قبل از تاريخ تقاضاي بازنشستگي پرداخته باشند. (به جزء ۳ بند (ب) قانون اصلاح تبصره ۲ همين ماده رجوع شود)
۲ـ سن مرد به شصت سال تمام و سن زن به پنجاهوپنج سال تمام رسيده باشد.
تبصره ـ در مورد افرادي كه قبل از تقاضاي بازنشستگي حداقل مدت بيست سال متوالي يا بيست و پنج سال متناوب در مناطق بد آب و هوا كار كردهاند و يا آنكه به كارهاي سخت و مخل سلامتي (زيانآور) اشتغال داشتهاند سن بازنشستگي پنجاه و پنج سال تمام خواهد بود. كساني كه سي سال تمام كار كرده و حق بيمه مقرر را به سازمان پرداخته باشند در صورت داشتن پنجاه و پنج سال تمام ميتوانند تقاضاي مستمري بازنشستگي كنند. مناطق بد آب و هوا و كارهاي زيانآور به موجب آييننامه مربوط مصوب هيأت وزيران تعيين خواهد شد.
(اين تبصره با قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمين اجتماعي … مصوب ۱۶/۱۲/۱۳۷۱ اصلاح شده است كه متن آن عبارتست از:
تبصره ۱- كساني كه ۳۰ سال تمام كار كرده و در هر مورد حق بيمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند در صورتيكه سن مردان ۵۰ سال و سن زنان ۴۵ سال تمام باشد ميتوانند تقاضاي مستمري بازنشستگي نمايند.
تبصره ۲- افرادي كه حداقل ۲۰ سال متوالي و ۲۵ سال متناوب در مناطق بد آب و هوا كار كرده و يا آنكه به كارهاي سخت و زيانآور (مخل سلامتي) اشتغال داشته باشند و در هر مورد حقبيمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند در صورتيكه سن مردان ۵۰ سال و سن زنان ۴۵ سال تمام باشد ميتوانند تقاضاي مستمري بازنشستگي نمايند. مناطق بد آب و هوا و كارهاي سخت و زيانآور به موجب آييننامه مربوطه خواهد بود. افزايش هزينه ناشي از اين تبصره از كاهش هزينه سازمان ناشي از اجراء تبصره ۱ همين ماده تأمين خواهد شد).
(اين تبصره تغيير يافته نيز در مورخ ۱۴/۷/۸۰ به موجب قانون اصلاح تبصره ۲ الحاقي ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأمين اجتماعي مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱ در مورد كارهاي سخت و زيانآور اصلاح شده است متن تبصره جديد عبارتست از:
قانون «اصلاح تبصره ۲ الحاقي ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأميناجتماعي مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۳۷۱» (مصوب ۱۴/۷/۱۳۸۰):
ماده واحده ـ تبصره ۲ الحاقي ماده ۷۶ قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ماده ۷۶ قانون تأميناجتماعي مصوب ۱۳۵۴ و الحاق دو تبصره به ماده ۷۶ مصوب ۱۶/۱۲/۱۳۷۱ به شرح زير اصلاح ميشود:
تبصره ۲-
الف) كارهاي سخت و زيان آور كارهايي است كه در آنها عوامل فيزيكي، شيميايي، مكانيكي و بيولوژيكي محيط كار، غير استاندارد بوده و در اثر اشتغال كارگر تنشي به مراتب بالاتر از ظرفيتهاي طبيعي (جسمي و رواني) در وي ايجاد گردد كه نتيجه آن بيماري شغلي و عوارض ناشي از آن بوده و بتوان با بكارگيري تمهيدات فني، مهندسي، بهداشتي و ايمني و غيره صفت سخت و زيان آور بودن را از آن مشاغل كاهش يا حذف نمود.
۱- كارفرمايان كليه كارگاههاي مشمول قانون تأمين اجتماعي كه تمام يا برخي از مشاغل آنها حسب تشخيص مراجع ذيربط سخت و زيان آور اعلام گرديده يا خواهند گرديد، مكلفند ظرف دو سال از تاريخ تصويب اين قانون نسبت به ايمن سازي عوامل شرايط محيط كار مطابق حد مجاز و استانداردهاي مشخص شده در قانون كار و آييننامههاي مربوطه و ساير قوانين موضوعه در اين زمينه اقدام نمايند.
۲- كارفرمايان كارگاههاي مشمول قانون تأمين اجتماعي مكلفند قبل از ارجاع كارهاي سخت و زيان آور به بيمه شدگان، ضمن انجام معاينات پزشكي آنان از لحاظ قابليت و استعداد جسماني متناسب با نوع كارهاي رجوع داده شده (موضوع ماده ۹۰ قانون تأميناجتماعي)، نسبت به انجام معاينات دورهاي آنان كه حداقل در هر سال نبايد كمتر از يك بار باشد، نيز به منظور آگاهي از روند سلامتي و تشخيص به هنگام بيماري و پيشگيري از فرسايش جسمي و روحي اقدام نمايند. وزارتخانههاي بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و كار و امور اجتماعي مكلفند تمهيدات لازم را در انجام اين بند توسط كارفرمايان اعمال نمايند.
ب ـ حمايتها
۱- افرادي كه حداقل بيست سال متوالي و بيست و پنج سال متناوب در كارهاي سخت و زيانآور (مخل سلامت) اشتغال داشته باشند و در هر مورد حق بيمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند ميتوانند تقاضاي مستمري بازنشستگي نمايند. هر سال سابقه پرداخت حق بيمه در كارهاي سخت و زيانآور يك و نيم سال محاسبه خواهد شد.(لينك مرتبط) [2]
۲- در صورتي كه بيمهشدگان موضوع اين تبصره قبل از رسيدن به سابقه مقرر در اين قانون دچار فرسايش جسمي و روحي ناشي از اشتغال در كارهاي سخت و زيان آور گردند با تأييد كميسيونهاي پزشكي (موضوع ماده ۹۱ قانون تأمين اجتماعي) به هر ميزان سابقه خدمت از مزاياي مندرج در اين تبصره برخوردار خواهند شد.
۳- در مورد ساير بيمهشدگان حداقل سابقه پرداخت حق بيمه براي استفاده از مستمري بازنشستگي از تاريخ تصويب اين قانون هر سال يك سال افزايش خواهد يافت تا آنكه اين حداقل به بيست سال تمام برسد.
۴- از تاريخ تصويب اين قانون جهت مشمولان اين تبصره، چهاردرصد (۴%) به نرخ حق بيمه مقرر در قانون تأمين اجتماعي افزوده خواهد شد كه آن هم در صورت تقاضاي مشمولان قانون، به طور يكجا يا به طور اقساطي توسط كارفرمايان پرداخت خواهد شد.
۵- تشخيص مشاغل سخت و زيان آور و نحوه احراز توالي و تناوب اشتغال، نحوه تشخيص فرسايش جسمي و روحي و ساير موارد مطروحه در اين تبصره به موجب آييننامهاي خواهد بود كه حداكثر ظرف مدت چهار ماه توسط سازمان تأمين اجتماعي و وزارتخانههاي كار و امور اجتماعي و بهداشت، درمان و آموزش پزشكي تهيه و به تصويب هيأت وزيران خواهد رسيد.
۶- بيمهشدگاني كه داراي سابقه پرداخت حق بيمه در كارهاي سخت و زيانآور به تاريخ قبل از تاريخ تصويب اين قانون باشند ميتوانند با استفاده از مزاياي اين قانون درخواست بازنشستگي نمايند در اين صورت با احراز شرايط توسط بيمه شده كارفرمايان مربوطه مكلفند حق بيمه مربوطه و ميزان مستمري برقراري را تا احراز شرايط مندرج در تبصره ۲ همچنين چهار درصد (۴%) ميزان مستمري برقراري نسبت به سنوات قبل از تصويب اين قانون را يكجا به سازمان تأمين اجتماعي پرداخت نمايند.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده در جلسه علني روز يكشنبه مورخ سيام بهمن ماه يكهزار و سيصد و هفتاد و نه مجلس شوراي اسلامي تصويب و جزء ۱ و ۳ بند (ب) تبصره ۲ آن در تاريخ ۱۴/۷/۱۳۸۰ عيناً به تصويب نهائي مجمع تشخيص مصلحت نظام رسيده است). (آيين نامه در صفحه ۳۸۴ درج شده است)
تبصره ۳- بيمهشدگاني كه داراي ۳۵ سال تمام سابقه پرداخت حق بيمه باشند ميتوانند بدون در نظرگرفتن شرط سني مقرر در قانون تقاضاي بازنشستگي نمايند. (اصلاحي ۱۶/۱۲/۱۳۷۱).
(تبصره ۴ به موجب ماده واحده الحاق يك تبصره به ماده ۷۶ قانون تأميناجتماعي مصوب ۱/۷/۱۳۷۶ اضافه شده است. متن تبصره عبارتست از:
تبصره ۴- زنان كارگر با داشتن ۲۰ سال سابقه كار و ۴۲ سال سن به شرط پرداخت حقبيمه با ۲۰ روز حقوق ميتوانند بازنشسته شوند).
ماده ۷۷ـ
ميزان مستمري بازنشستگي عبارت است از يك سيوپنجم متوسط مزد يا حقوق بيمهشده ضرب در سنوات پرداخت حق بيمه مشروط بر آنكه از صددرصد متوسط مزد يا حقوق تجاوز ننمايد.
(اين ماده حسب قانون اصلاح مواد ۷۲ و ۷۷ و تبصره ۷۶ قانون تأمين اجتماعي مصوب ۱۶/۱۲/۱۳۷۱تغيير كرده است. متن جديد عبارتست از:
ماده ۷۷- ميزان مستمري بازنشستگي عبارتست از يك سيام متوسط مزد يا حقوق بيمهشده ضرب در سنوات پرداخت حق بيمه مشروط بر آنكه از (۳۰/۳۵) سي و پنج، سيام متوسط مزد يا حقوق تجاوز ننمايد.
تبصره ـ متوسط مزد يا حقوق براي محاسبه مستمري بازنشستگي عبارت است از مجموع مزد يا حقوق بيمه شده كه براساس آن حق بيمه پرداخت گرديده ظرف آخرين دو سال پرداخت حقبيمه تقسيم بر بيست و چهار).
ماده ۷۸ـ
كارفرما ميتواند بازنشستگي بيمهشدگاني را كه حداقل پنج سال پس از رسيدن به سن بازنشستگي مقرر در اين قانون به كار خود ادامه دادهاند از سازمان تقاضا نمايد.
(به موجب قانون تنظيم بخشي از مقررات تسهيل نوسازي صنايع مصوب ۲۶/۵/۸۲، متن زير به عنوان تبصره به اين ماده اضافه شده است:
تبصره ـ سازمان تأمين اجتماعي موظف است با درخواست كارفرمايان واحدهاي صنعتي داراي پروانه بهرهبرداري بيمه شدگاني را كه حائز شرايط مقرر در ماده ۷۶ ق.ت.ا مصوب ۳/۴/۵۴ باشند بازنشسته نمايد. چگونگي تأمين منابع مربوط به هزينههاي احتمالي ناشي از اجراي اين تبصره به تصويب دولت خواهد رسيد).
ماده ۷۹ـ
در مورد مستخدمين شركتهاي دولتي كه به موجب قانون اكثريت سهام آنها متعلق به بخش خصوصي شده يا بشود به ترتيب زير رفتار خواهد شد:
۱ـ مستخدمين مشمول ماده ۳۳ مقررات استخدامي شركتهاي دولتي و مستخدمين شركتهاي دولتي كه مشمول مقررات بازنشستگي و وظيفه خاص بودهاند تابع مقررات بازنشستگي و وظيفه مورد عمل خود خواهند بود.
۲ـ مستخدمين شركتهاي دولتي كه مشمول قانون بيمههاي اجتماعي هستند مشمول مقررات اين قانون خواهند شد.
۳ـ ساير مستخدمين تابع مقررات قانون حمايت كارمندان در برابر اثرات ناشي از پيري و ازكارافتادگي و فوت خواهند شد. (مشمولين قانون حمايت كارمندان … به دليل الغاء تبصره ۳ ماده ۱۱ قانون تشكيلات وزارت بهداري مصوب ۱۷/۱/۱۳۶۵ مشمول قانون تأمين اجتماعي قرار گرفتهاند)
۴ـ نحوه احتساب سوابق خدمت دولتي مستخدمين مذكور در بندهاي ۱ و ۳ و ميزان پرداخت كسور بازنشستگي توسط مستخدم و كارفرما و همچنين ترتيب تعيين حقوق بازنشستگي و وظيفه مستخدمين آنان به موجب آئيننامهاي خواهد بود كه توسط وزارت رفاه اجتماعي با همكاري سازمان اموراداري و استخدامي كشور به تصويب شوراي عالي تأميناجتماعي ميرسد. (آيين نامه در صفحه ۲۹۸ درج شده است) (نيز به قانون نقل و انتقال حق بيمه و بازنشستگي مصوب ۲۷/۳/۱۳۶۵ مراجعه شود)