قانون رفع برخی از موانع تولید و سرمایه‌گذاری صنعتی [1]
ماده ۸ – اصلاحات زیر در قانون کار صورت می‌پذیرد:
الف– به ماده(۷) قانون کار دو تبصره به شرح زیر اضافه می‌گردد:
تبصره ۳ – قراردادهای با بیش از سی روز باید به صورت کتبی و در فرم مخصوص که توسط وزارت کار و امور اجتماعی در چهارچوب قوانین و مقررات تهیه و در اختیار طرفین قرار می‌گیرد، باشد.
تبصره ۴ – کارفرمایان موظفند به کارگران با قرارداد موقت به نسبت مدت کارکرد مزایای قانونی پایان کار به مأخذ هر سال یک ماه آخرین مزد پرداخت نمایند.
ب – بند ذیل به عنوان بند(ح) به متن ماده(۱۰) قانون کار اضافه می‌شود:
ح – شرایط و نحوه فسخ قرارداد
ج – بند ذیل به عنوان بند(ز) به متن ماده(۲۱) قانون کار اضافه شود:
ز – فسخ قرارداد به نحوی که در متن قرارداد پیش‌بینی گردیده‌است.
د – بند(ح) به شرح زیر به ماده(۲۱) قانون کار اضافه می‌شود:
ح – کاهش تولید و تغییرات ساختاری در اثر شرایط اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و لزوم تغییرات گسترده در فن‌آوری مطابق با مفاد ماده(۹) قانون تنظیم بخشی از مقررات تسهیل و نوسازی صنایع کشور.
هـ – براساس ماده(۱۰۱)قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران دولت موظف است ظرف سه‌ماه از تاریخ تصویب و ابلاغ این قانون نسبت به اصلاح روابط کار در ماده(۲۷) قانون کار و دیگر مواد مربوطه اقدام نماید.